بسم الله الرحمن الرحیم

منـم که دیـده بـه دیدار دوست کردم  باز    

چه شکر که گویمت  ای کار ساز بنده نواز

نیـازمنـد بـلا گـو رخ از غـبار مـشـوی       

  کـه کـیمیایی مراد است خاک کوی نیاز

به یک دو قطره که ایثار کرده ای  ای دیده    

  بسا که  بر رخ   دولت کنی   کرشمه وناز

طـهارت ار نـه بـه خون چگر کند  عاشق       

   به قـول مفتی  عشقش  درست نیت  نماز

 غرض کرشمه حسن است  و نه حاجت نیست   

  جـمال  دولـت محـمود بـه ز زلف ایاز

چه گویمت که ز سوز درون چه می بینم؟ 

ز اشک پرس حکایت، که من نی ام غماز

 ز مـشکـلات طـریقت عـنان متاب ایدل      

      کـه مـرد  راه نـیندیشد از نشیب و فراز

 دریـن مـقام مـجازی  بـجز پیاله  مگیر      

      دریـن سـرا چـه بازیچه غیر عشق مباز

   مـن از نسیم سخن  چین چه طرف بربندم       

   چو سرو است در ین باغ   نیست محرم راز

 اگرچه حسن تواز عشق غیر  مستغنی ست      

     من آن نیم  کـه از این عشقبازی  آیم باز

 چه گویمت که زسوز درون  چه می بینم      

     ز اشک پرس حـکایـت کـه من نیم غماز

  غـزل سـرایی نـاهید  صرفه یی نبرد         

      در آن مـقام  کـه حـافظ بـرآورد  آواز

پ.ن:  گاهی وقتا چه آرامشی داره این فال حافظ...